YANGIN TANIMI : 

Yangın Mühendisliğinin klasik tanımı ile açıklandığında ; YANGIN, ortamda her zaman ve bir arada mevcut olan, “OKSİJEN“, “YANICI MADDE“ ve “ISI“ nın, kontrol dışında, birleşmesi ile, “ IŞIK “ ( Alev ) ve “ KUVVETLİ ISI “ nın  açığa çıkmasıdır.  
 

 

KLASİK YANGIN ÜÇGENİ :

 

  

 



Diğer bir tanımlama ile ;

 

Yanıcı Madde ile Yakıcı Madde ( Oksijen ) ve tutuşma ısısının bir arada olması ile oluşan kimyasal olaya YANMA denir. 

Yanıcı Madde, Oksijen ve Isı ( KLASİK YANGIN ÜÇGENİ ) unsurlarının, kontrol dışında bir araya gelerek, kimyasal zincirleme tepkime ile birleşmesi sonucunda meydana gelen olayın gözle görülebilen kısmına ALEV,  ( ALEVLİ YANMA - AKTİF YANMA ) denir.  

Aktif yanma ile, kontrol dışına çıkan ALEV’in, Yaşam ve Çevreye verdiği zarara YANGIN denir.  

Yeterli OKSİJEN olmayan ortamlarda meydana gelen YANMA olayına “ EKSİK YANMA ” denir. 

 

 

Bir cismin yanabilmesi için,  cismin hareketinin, bulunduğu ortamın hareketinden, yüksek olması ve en az ortamda % 14 - % 18 oranında OKSİJEN  bulunması gereklidir.

 

 

Normal şartlar altında, havada bulunan OKSİJEN oranı % 21’dir.